Ik mis weleens wat dan
kijk ik ergens naar en
is het windstil in m’n kop
of zie ik trage schepen
stuurloos langs de einder gaan
Ik probeer de eenheid van
water en lucht te beschrijven,
een vogel, die lijkt te verstijven
in zijn vlucht, maar telkens
zie ik dan weer die schepen,
onaards lichte vrachtschepen,
volledig onhoorbaar langs een
onzichtbare horizon drijven

Ik mis weleens wat als
de wind zich in stilte
heeft neergelegd, drie,
driemaal is scheepsrecht,
een zilveren mistlucht
hult zich in stilzwijgen