Alles is natuur, het zand zou
a capella zingen in de wind:
De wind is harp, een instrument,
het zand bespeelt al tokkelend
de snaren

De wind beweegt het zand
beweegt de wind het zand
snijdt noten half af
In een samenspel van eeuwen
slijt alles, en zou je kunnen zeggen
dat het zand de rotsen streelde
en dat de rots zich kromde,
zich opende en boog voor nietige
splinters van zichzelf

Alles is natuur, de branding orkestreert
de parelende klanken van de zee
Het zand bespeelt de oester
De oester reageert,
kapselt in en cultiveert
De zee verlangt en stromen
slaan als golven op het strand
De kern van het verlangen is
dat de tere schelp zich opent
en een pronkjuweel zich toont

Ja, alles is natuur, over natte
onderlagen stuift scherp zand
Als was de mens een ledenpop,
genadeloos wordt hij doorsneden
De wind blaast
door lagen van schalie, alles,
alles is natuur, de dood,
de liefde, het ontwaken,
de angst, de troost, de tederheid,
het slapen, alles, alles is natuur
De aard, natuur, is leven en
het zand kent rust noch duur